гравірава́нне, ‑я,
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuгравірава́ны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
гравірава́цца, ‑руецца;
гравірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
1. Выразаць узоры, надпісы на метале, дрэве, шкле і пад. пры дапамозе спецыяльных разцоў або хімічных сродкаў.
2. Выразаць клішэ для гравюры.
[Ад фр. graver.]
гравіро́ўка, ‑і,
1.
2. Рысунак або надпіс, выразаны на чым‑н.
гравіро́ўшчык, ‑а,
Тое, што і гравёр.
гравіро́ўшчыца, ‑ы,
гравітацы́йны, ‑ая, ‑ае.
Заснаваны на законе прыцягнення.
гравіта́цыя, ‑і,
Уласцівасць матэрыі, якая выражаецца ва ўзаемапрыцягненні цел; сусветнае прыцягненне.
[Ад лац. gravitas — цяжар.]
гравіясарціро́ўка, ‑і,
Машына для сарціроўкі гравію.