Verbum

гідрапо́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Вырошчванне раслін на штучных заменніках глебы з выкарыстаннем водных раствораў пажыўных рэчываў. Паглядзелі госці сваімі вачамі на гідрапоніку, гэта значыць на вырошчванне гародніны без глебы, з дапамогаю розных хімічных рэчываў, разведзеных у вадзе. Дубоўка.

[Ад грэч. hýdōr — вада і pónos — работа.]

гідрапо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гідрапонікі, заснаваны на прынцыпах гідрапонікі. Вялікае значэнне ў развіцці жывёлагадоўлі мае гідрапонны спосаб вырошчвання зялёных кармоў у зімовы час. Дуброўскі.

гідрапу́льт, ‑а, М ‑льце, м.

Апарат (бак з ручной помпай) для палівання і апырсквання раслін, афарбоўкі сцен, дэзінфекцыі памяшканняў і пад.

гідрасамалёт, ‑а, М ‑лёце, м.

Самалёт, прыстасаваны для пасады на ваду і ўзлёту з вады. Адзін за адным прычальваюць вельботы, садзяцца на ваду гідрасамалёты. Бяганская.

гідраста́нцыя, ‑і, ж.

Тое, што і гідраэлектрастанцыя. Калгасная гідрастанцыя.

гідраста́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Раздзел гідрамеханікі, у якім вывучаюцца законы раўнавагі вадкасцей, а таксама законы раўнавагі апушчаных у іх цел.

гідрастаты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гідрастатыкі. Гідрастатычны ціск.

гідрасфе́ра, ‑ы, ж.

Водная несуцэльная абалонка Зямлі, якая складаецца з акіянаў, мораў, рэк, азёр і грунтовых вод.

гідра́т, ‑у, М ‑раце, м.

Прадукт далучэння вады да неарганічных і арганічных рэчываў.

[Ад грэч. hýdōr — вада.]

гідрато́рф, ‑у, м.

Спосаб распрацоўкі залежаў торфу пры дапамозе гідрамеханізацыі.