Verbum

грэ́йдэр, ‑а, м.

1. Прычапная або самаходная землярыйная машына з адвалам для выраўноўвання палатна грунтавой дарогі, планіроўкі адхонаў, пракладкі канаў і пад.

2. Разм. Грэйдэрная дарога.

[Англ. grader.]

грэ́йдэрны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да грэйдэра. Грэйдэрны адвал. // Зроблены пры дапамозе грэйдэра. Грэйдэрная дарога.

грэйдэры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Рабочы на грэйдэры.

грэйпфру́т, ‑а, М ‑руце, м.

1. Паўднёвае вечназялёнае цытрусавае дрэва сямейства рутавых.

2. Гаркавата-салодкі пахучы плод гэтага дрэва круглай або авальнай формы.

[Англ. grape-fruit.]

грэ́йфер, ‑а, м.

Чарпак пад’ёмнага крана, які складаецца з некалькіх створак, што механічна раскрываюцца і закрываюцца пры пагрузцы зямлі, вугалю і пад.

[Ням. Greifer.]

грэ́йферны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да грэйфера. Грэйферны кран. Грэйферны пагрузчык.

грэк,

гл. гракі.

грэ́кі, ‑аў; адз. грэк, ‑а, м.; грачанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. грачанкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Грэцыі.

грэ́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Прыстасаванне для штучнага абагравання каго‑, чаго‑н. уздзеяннем гарачай вады, электрычнасці і пад. Рызінавая грэлка. Прыкласці грэлку да ног.

грэ́на, ‑ы, ж., зб.

Яйцы матыля шаўкапрада, з якіх развіваюцца вусені, што даюць шаўкавічныя коканы.

[Фр. graine.]