грымёр, ‑а, м.
Работнік тэатра, які грыміруе артыстаў.
грымёрскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да грымёра, належыць яму. Грымёрскае майстэрства. Грымёрскія абавязкі.
грымірава́льны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і грыміровачны (у 1 знач.). Грыміравальныя фарбы.
грымірава́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. грыміраваць і грыміравацца.
грымірава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; незак.
1. Грыміраваць сябе. Тэрміновае пасяджэнне бюро камсамольскай арганізацыі было склікана за сцэнай у невялічкім пакойчыку, дзе звычайна грыміраваліся перад спектаклем верабевіцкія артысты. Грамовіч. // перан.; пад каго. Прымаць выгляд каго‑н. Грыміравацца пад старога.
2. Зал. да грыміраваць.
грымірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.
Накладваць грым з мэтай надання акцёру патрэбнага для яго ролі выгляду. Аднойчы пані Ванда грыміравала яго перад спектаклем, падводзіла бровы, далонь з алоўкам трымаючы перад хлопцавым тварам. Брыль. // пад каго або кім-чым. Надаваць каму‑н. з дапамогай грыму выгляд, аблічча каго‑н. Грыміраваць пад рыбака. Грыміраваць артыста клоўнам.
грыміро́вачны, ‑ая, ‑ае.
1. Прызначаны для грыміравання. Грыміровачныя фарбы.
2. у знач. наз. грыміро́вачная, ‑ай, ж. Пакой для грыміравання.
грыміро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. грыміраваць і грыміравацца.