Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

ястрабяня́ і ястрабянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня ястраба.

ястрабя́тнік, ‑а, м.

Той, хто займаецца паляваннем з дапамогаю прыручаных ястрабаў.

ясты́к, ‑а, м.

Ікра, вынятая з асятровых і часцікавых рыб, разам з плеўкай, якая яе акружае. // Плеўка ад ікры.

[Цюрк.]

ясты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ястыка, прыгатаваны з ястыка.

•••

Ястычная ікра — салёная ікра з тлушчавымі праслойкамі і злучальнай тканкай.

ясы́р, ‑а, м.

Уст. Нявольнік, палонны.

[Араб.]

ясяне́ц, ‑нцу, м.

Травяністая шматгадовая эфіраносная расліна сямейства рутавых з перыстым, як у ясеня, лісцем.

ясянёвы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ясеня, уласцівы яму. Ясянёвы парастак. // Зроблены з драўніны ясеня. Ясянёвая мэбля.