Verbum

кру́мканне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. крумкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Крумканне крумкача. □ Спеў салаўёў, аднастайнае крумканне жаб у блізкай крыніцы, пах чаромхі і бэзу расчулілі Чыжыка. Лупсякоў.

кру́мкаць, ‑ае; незак.

1. Утвараць гукі, падобныя на «крум-крум» (пра крумкачоў). Трывожна крумкаў на сасонцы крумкач, махаючы крылом. Вялюгін.

2. Абл. Крактаць, квакаць (пра жаб). Крумкалі жабы ў кар’ерах, запоўненых вельмі дарагой тут вадой. Лупсякоў.

крумка́ч, ‑а, м.

Вялікая чорная птушка сямейства крумкачовых, якая жывіцца пераважна падлай; груган.

крумкачаня́ і крумкачанё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Птушаня крумкача.

крумкачо́выя, ‑ых.

Сямейства птушак, да якога адносяцца крумкач, варона і інш.

крумкаччо́, ‑а, н., зб.

Крумкачы. Крумкаччо! Я вас пакіну ў вашых чорных хмарах. Караткевіч.

крумкачы́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да крумкача, уласцівы яму. Крумкачыны крык.

крумцы́ркуль, ‑я, м.

Уст. Тое, што і кронцыркуль (у 2 знач.).

[Ням. Krummzirkel — крывы цыркуль.]

круп, ‑у, м.

Запаленне гартані і трахеі, якое суправаджаецца цяжкім дыханнем і задышкай. Сцяпан, паглядзеўшы хлопчыку ў рог, не сумняваўся, што гэта .. [дыфтэрыя]: усе тыповыя прыметы дыфтэрыйнага крупу. Шамякін.

[Англ. croup.]

крупа...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «крупы», напрыклад: крупадзёрка, крупарушка.