Verbum

грузаатрыма́льнік, ‑а, м.

Той, на чыё імя адпраўляецца груз.

грузаві́к, ‑а, м.

Разм. Грузавы аўтамабіль. Удзень і ўночы стэпам пылілі грузавікі, везлі на элеватар у мяхах і проста ў кузавах золата — у поце запрацаваны хлеб. Даніленка.

грузавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да грузу (у 2 знач.). Грузавы паток. // Прызначаны для перавозкі грузаў. Грузавы аўтамабіль.

грузапад’ёмнасць, ‑і, ж.

Гранічная здольнасць механізма паднімаць цяжкі груз. // Колькасць грузу, на перавозку або падыманне якога разлічаны вагон, аўтамабіль, ліфт і пад.

грузапад’ёмнік, ‑а, м.

Прыстасаванне, якое служыць для падымання грузаў.

грузапад’ёмны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для падымання грузаў. Грузапад’ёмны кран.

грузападыма́льнасць, ‑і, ж.

Тое, што і грузапад’ёмнасць.

грузападыма́льнік, ‑а, м.

Тое, што і грузапад’ёмнік.

грузападыма́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і грузапад’ёмны.

грузапато́к, ‑у, м.

Масавы, бесперапынны рух грузаў па шляхах зносін.