Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а в е ё і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы э ю я .

сабакаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст па сабакаводству.

сабакаво́дства, ‑а, н.

1. Развядзенне сабак і паляпшэнне іх пароды. Паляўнічае сабакаводства.

2. Асобная гаспадарка па развядзенню сабак.

сабакаво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сабакаводства; сабакагадоўчы. Сабакаводчая гаспадарка.

сабакагадо́вец, ‑доўца, м.

Тое, што і сабакавод.

сабакагадо́ўля, ‑і, ж.

Тое, што і сабакаводства (у 1 знач.).

сабакагадо́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сабакагадоўлі; сабакаводчы. Сабакагадоўчая гаспадарка.

сабакагало́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае галаву, падобную на сабачую.

2. у знач. наз. сабакагало́выя, ‑ых. Агульная назва буйных наземных малп падсямейства мартышкавых, у якіх галава падобна на сабачую. Мандрылы і павіяны адносяцца да сабакагаловых.

сабаказна́вец, ‑наўца, м.

Спецыяліст па сабаказнаўству.

сабаказна́ўства, ‑а, н.

Навука аб пародах сабак, метадах іх развядзення і выкарыстання.

сабаказна́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сабаказнаўства.