кро́іць, крою, кроіш, кроіць;
1. Разразаць (матэрыю, шкуру, футра і пад.) на кавалкі пэўнай формы і памеру, каб пашыць, зрабіць з іх што‑н.
2.
3. Адразаць часткі, кавалкі ад цэлага або разразаць на кавалкі чым‑н. вострым.
4.
кро́іць, крою, кроіш, кроіць;
1. Разразаць (матэрыю, шкуру, футра і пад.) на кавалкі пэўнай формы і памеру, каб пашыць, зрабіць з іх што‑н.
2.
3. Адразаць часткі, кавалкі ад цэлага або разразаць на кавалкі чым‑н. вострым.
4.
крой, ‑ю,
1.
2.
кро́йка, ‑і,
крок, ‑у,
1. Адзін рух нагой уперад, назад або ўбок, а таксама рух адной нагой уперад пры хадзьбе, бегу.
2.
3.
4.
5. Адлегласць паміж ступнямі ног пры хадзьбе як мера даўжыні.
•••
крокаме́р, ‑а,
Кішэнны прыбор для вымярэння адлегласці ў кроках.
кро́ква, ‑ы,
Два брусы, верхнімі канцамі злучэння пад вуглом, а ніжнімі прымацаваныя да бэлек або да верхняга вянца падоўжных сцен.
кро́квенны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кроквы, крокваў.
кро́квіна, ‑ы,
Адзін з двух брусоў, якія ўтвараюць крокву.
кро́кус, ‑у,
1. Травяністая паўднёвая расліна сямейства касачовых; шафран (у 1 знач.).
2. Парашок вокісу жалеза шафранавага колеру, які скарыстоўваюць для паліроўкі шкла, металаў і пад.
[Лац. crocus.]
кроль, ‑ю,
Найбольш хуткі спосаб плавання з пераменнай работай ног і рук.
[Англ. crawl.]