Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-.
аеёіоуыэя’
джзклнпрстхцчш

вясня́ны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і веснавы. Па каліне цвет вясняны закрасуе мне ізноў. Дубоўка. Дзеці бацькоў сваіх Сёння з паходу чакалі — Беглі бацькоў сустракаць у вясняныя далі. Куляшоў.

вяста́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

У старажытных рымлян — жрыца Весты, багіні дамашняга ачага.

вясту́н, вестуна, м.

Той, хто сваім з’яўленнем нагадвае пра набліжэнне чаго‑н. Парывісты вецер.. час ад часу заносіў аднекуль здалёк пару-другую сняжынак — першых вестуноў і разведчыкаў зімы. Шамякін.

вясту́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да вястун.