Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-.
аеёіоуыэя’
агджзлнпрстхчш

вуглевыпа́льванне, ‑я, н.

Вытворчасць драўнянага вугалю.

вуглевыпа́льшчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца вуглевыпальваннем.

вугледрабі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для драблення каменнага вугалю.

вугледрабі́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для драблення каменнага вугалю.

вуглездабыва́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для здабывання каменнага вугалю. Вуглездабывальная машына.

вуглездабы́ча, ‑ы, ж.

Здабыча каменнага вугалю.

вуглекіслата́, ‑ы, ДМ ‑лаце, ж.

Вугальная кіслата, якая ўтвараецца пры спалучэнні вуглякіслага газу з вадою.

вуглепагружа́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для пагрузкі вугалю. Вуглепагружальная машына.

вуглепагру́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Пагрузка вугалю на транспартныя сродкі.

вуглепад’ёмнік, ‑а, м.

Механізм для пад’ёму вугалю з шахты на паверхню зямлі.