Verbum

дзю́ны, дзюн; адз. дзюна, ‑ы, ж.

Пясчаныя пагоркі, нанесеныя ветрам з незамацаванага расліннасцю пяску. [Галіна] спынілася на сыпкім пяску дзюны, каля гнуткай прыбярэжнай вярбы. Мележ.

[Ням. Düne.]

дзюра́левы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дзюралю. // Зроблены з дзюралю. Дзюралевая трубка.

дзюра́ль, ‑ю, м.

Тое, што і дуралюмін. [Лакціёнаў] пагладзіў рукой пагнуты дзюраль і нутр[о] яго пахаладзела. Алешка.

дзюралюмі́ніевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дзюралюмінію. // Зроблены з дзюралюмінію. Дзюралюмініевае перакрыцце.

дзюралюмі́ній, ‑ю, м.

Тое, што і дуралюмін.

[Ад лац. durus — цвёрды і слова алюміній.]

дзю́рка,

гл. дзірка.

дзюрча́ць і дзюрчэ́ць, ‑чыць; незак.

Разм. Цурчаць. Яшчэ не дзюрчыць у даёнкі і вёдры духмяны ранішні сырадой, а ўжо застукалі па ўсіх дварах руплівыя малаточкі касцоў. Брыль.

дзю́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Разм. Тое, што і дзюдка.

дзюшэ́с, ‑у, м.

Сорт дэсертных ігруш з сакавітай салодкай мякаццю.

[Фр. duchesse.]

дзябёласць, ‑і, ж.

Уласцівасць дзябёлага. Ва ўсёй постаці .. [Шаройкі], нягледзячы на гады, была нейкая асаблівая дзябёласць. Шамякін.