дзюра́ль, ‑ю, м.
Тое, што і дуралюмін. [Лакціёнаў] пагладзіў рукой пагнуты дзюраль і нутр[о] яго пахаладзела. Алешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)