Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

укрыва́льніца, ‑ы, ж.

Жан. да укрывальнік.

укрыва́льніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўкрывальніка, укрывальніцтва.

укрыва́льніцтва, ‑а, н.

Дзейнасць укрывальніка, укрывальніцы. Судзіць за ўкрывальніцтва.

укрыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. укрываць — укрыць.

укрыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да укрыцца.

2. Зал. да укрываць.

укрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да укрыць.

укры́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад укрыць.

2. у знач. прым. Скрыты, абаронены ўкрыццем. [Кастусь:] — Нам прыйдзецца рабіць напады і засады з укрытых пазіцый. Якімовіч.

укры́ўджаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад укрыўдзіць.

укры́ўдзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Разм. Моцна пакрыўдзіцца.

укры́ўдзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Разм. Моцна пакрыўдзіць. Як жа зрабіць, каб, .. дбаючы пра дабро для ўсіх, не ўкрыўдзіць нічые душы паасобку? Лужанін. [Мітрафан] глыбока ведаў і разумеў сялянскую душу, таму і рабіў усё так, каб не ўкрыўдзіць яе. Сабаленка.