Verbum

урэ́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да урэзаць (у 1–3 знач.).

урэ́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. урэзаць (у 1–3 знач.).

урэмі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да урэміі. Урэмічнае захворванне.

урэмі́я, ‑і, ж.

Спец. Самаатручэнне арганізма рэчывамі, якія затрымліваюцца ў ім пры хваробе нырак.

[Ад грэч. úron — мача і háima — кроў.]

урэ́піцца, ‑плюся, ‑пішся, ‑піцца; зак.

Абл. Учапіцца. [Крушынскі] ўрэпіўся рукамі ў мяшок і лёгка занёс у сенцы. Бядуля.

урэта́н, ‑у, м.

Лекавы прэпарат, які ўжываецца як заспакойлівы і снатворны сродак.

урэ́тра, ‑ы, ж.

Спец. Мочаспускальны канал.

[Грэч. urēthra.]

урэтра́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да урэтры.

урэтраскапі́я, ‑і, ж.

Спец. Агляд урэтры пры дапамозе урэтраскопа.

урэтраско́п, ‑а, м.

Спец. Аптычная прылада для агляду ўнутраных сценак урэтры.

[Грэч. urēthra — урэтра і skopeō — гляджу.]