Verbum

сфальцава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад сфальцаваць.

сфальцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Спец.

1. Загінаючы і заціскаючы краі, злучыць (металічныя лісты).

2. Сагнуць (друкаваны аркуш) у пэўным парадку.

сфальшы́віць, ‑шыўлю, ‑шывіш, ‑шывіць; зак.

1. Узяць фальшывую ноту пры спевах або ігры на музычным інструменце. Сфальшывіўшы на першай фразе, .. [Сіўцоў] не стаў больш спяваць. Васілевіч. // перан. Сказіць рэчаіснасць пры адлюстраванне паказе чаго‑н. [Русіновіч:] — Паказаць чалавека такім — гэта паказаць яго аднабакова, збеднена, гэта значыць, адысці ад праўды, сфальшывіць. Дамашэвіч.

2. Разм. Схітраваць, абысціся з кім‑н. крывадушна.

сфантазі́раваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад сфантазіраваць.

сфантазі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што і без дап.

Выдумаць, прыдумаць. Балетмайстар сфантазіраваў «усход сонца» вельмі пышна і зграбна. Бядуля.

сфармава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад сфармаваць.

сфармава́цца, ‑муецца; зак.

Прыняць тую ці іншую форму ў працэсе апрацоўкі, штампоўкі або адліўкі.

сфармава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак., што.

1. Надаючы тую ці іншую форму, вырабіць што‑н. шляхам штампоўкі, адліўкі і пад. Сфармаваць вазу.

2. Зрабіць форму для адліўкі, ліцця чаго‑н.

сфармірава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сфарміраваць і сфарміравацца.

сфармірава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад сфарміраваць.