Verbum

новавы́дадзены, ‑ая, ‑ае.

Толькі што, нядаўна выдадзены, апублікаваны. Новавыдадзеная кніга.

новавы́найдзены, ‑ая, ‑ае.

Нядаўна вынайдзены.

новазела́ндзец,

гл. новазеландцы.

новазела́ндка,

гл. новазеландцы.

новазела́ндскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Новай Зеландыі, новазеландцаў, які належыць, уласцівы ім. Новазеландскі краявід.

новазела́ндцы, ‑аў; адз. новазеландзец, ‑дца, м.; новазеландка, ‑і, ДМ ‑дцы; мн. новазеландкі, ‑дак; ж.

Насельніцтва Новай Зедандыі.

новакаі́н, ‑у, м.

Спец. Лекавы прэпарат (сінтэтычны замяняльнік какаіну), які ўжываецца галоўным чынам для абязбольвання.

[Ад лац. novus — новы і (ка)каін.]

новакаі́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да новакаіну; з новакаінам. Новакаінавая блакада.

нованабра́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Толькі што, нядаўна прызваны, набраны (пра войскі, рабочую сілу і пад.).

2. Толькі што, нядаўна набраны (у друкарні). Нованабраны друкарскі аркуш.

нованаро́джаны, ‑ая, ‑ае.

Які толькі што, нядаўна нарадзіўся. Нованароджанае дзіця. // у знач. наз. нованаро́джаны, ‑ага, м.; нованаро́джаная, ‑ай, ж. Пра чалавека, які толькі што, нядаўна нарадзіўся. Восем, шчаслівых бацькоў зарэгістравалі нованароджаных. Карпюк. // перан. Які зусім нядаўна ўзнік, з’явіўся. Слабае святло нованароджанага месяца мігцела ў насцярожаных дзікаватых вачах [коней]. Караткевіч. І ўдзень і ўночы ўсе цэхі шумяць, гудзяць, грымяць, а з канвеераў сыходзяць нованароджаныя магутныя асілкі-машыны. Сапрыка.