Verbum

жаўта... (гл. жоўта...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая ўжываецца замест «жоўта...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: жаўтабокі, жаўталісты.

жаўтабо́кі, ‑ая, ‑ае.

З жоўтымі бакамі. Жаўтабокія крабы хутка пасоўваліся на дне і хаваліся між камення. Самуйлёнак.

жаўтабру́х, ‑а, м.

Вялікая змяя сямейства вужоў, якая водзіцца на поўдні; жаўтабрухі полаз.

жаўтава́тасць, ‑і, ж.

Адценне жаўтаватага колеру.

жаўтава́ты, ‑ая, ‑ае.

Злёгку жоўты. Неба ўсё яшчэ мела мутны, жаўтаваты колер. Шамякін.

жаўтаво́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Птушка атрада кулікоў, у якой каля вачэй жоўты абадок.

жаўтагру́ды, ‑ая, ‑ае.

З жоўтымі грудзямі. Жаўтагруды дзяцел.

жаўтадзю́бы, ‑ая, ‑ае.

З жоўтай дзюбай. Жаўтадзюбы грак.

жаўтазе́левы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да жаўтазелю.

жаўтазе́ль, ‑ю, м.

Кустовая расліна сямейства матыльковых з жоўтымі, радзей белаватымі кветкамі. І спявае пад тугім вятрыскам Лугавы вясёлы жаўтазель. Караткевіч.