Verbum

уплю́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Запырскацца чым‑н.; запэцкацца. Уплюхацца ў гразь.

уплю́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Запырскаць чым‑н.; запэцкаць. Уплюхаць фартух у раствор гліны.

уплю́хвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да уплюхацца.

2. Зал. да уплюхваць.

уплю́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да уплюхаць.

уплю́хнуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад уплюхнуць.

уплю́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што і чаго.

Разм. Плюхнуўшы, уліць чаго‑н. у што‑н. Уплюхнуць вады ў місу.

упляска́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад упляскаць.

упляска́цца, уплешчацца; зак.

Разм.

1. Ушчыльніцца, стаць больш цвёрдым. Ралля ўпляскалася дажджом.

2. Увайсці, убіцца ў зямлю. Бацвінне ўпляскалася ў грады.

упляска́ць, уплешча; зак., што.

Разм.

1. Ушчыльніць, прыбіць. Упляскаў раллю дождж.

2. Увагнаць, убіць у зямлю. Дажджы з ветрам не паспелі яшчэ ўпляскаць у зямлю.. яловых [і]голак. Чорны.

уплята́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. уплятаць — уплесці (у 1 знач.).