гіпафі́з і гіпо́фіз, ‑а,
Залоза ўнутранай сакрэцыі, якая знаходзіцца на ніжняй паверхні галаўнога мозга і робіць уплыў на рост і развіццё арганізма.
[Грэч. hypóphysis — адростак.]
гіпо́фіз, ‑а,
[Ад грэч. hypóphysis — адростак.]
гіпафі́з і гіпо́фіз, ‑а,
Залоза ўнутранай сакрэцыі, якая знаходзіцца на ніжняй паверхні галаўнога мозга і робіць уплыў на рост і развіццё арганізма.
[Грэч. hypóphysis — адростак.]
гіпо́фіз, ‑а,
[Ад грэч. hypóphysis — адростак.]
гіпер...
Прыстаўка, якая паказвае на перавышэнне чаго‑н. у параўнанні з нормай, напрыклад:
[Грэч. hypér — над, звыш.]
гіпе́рбала 1, ‑ы,
Мастацкі прыём перабольшання для ўзмацнення выразнасці выказвання.
[Ад грэч. hyperbolē — перабольшанне.]
гіпе́рбала 2, ‑ы,
У матэматыцы — крывая лінія з ліку канічных сячэнняў.
[Ад грэч. hyperballō — праходжу праз што‑н.]
гіпербалізава́цца, ‑зуецца;
гіпербалізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе;
Выкарыстаць (выкарыстоўваць) гіпербалу як мастацкі прыём.
гіпербаліза́цыя, ‑і,
гіпербалі́чнасць, ‑і,
Уласцівасць гіпербалічнага 1; празмернасць.
гіпербалі́чны 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гіпербалы 1, багаты гіпербаламі.
гіпербалі́чны 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гіпербалы 2.
гіпербало́ід, ‑а,
Паверхня, якая ўтвараецца вярчэннем гіпербалы 2.
гіпертані́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гіпертаніі (у 1 знач.).
•••