Verbum

тэлеперада́ча, ‑ы, ж.

1. Перадача якіх‑н. відарысаў пры дапамозе тэлебачання. Тэлеперадача са студыі.

2. Тое, што перадаецца па тэлебачанні, з тэлевізійнага цэнтра. Глядзець тэлеперадачу. Праграма тэлеперадач.

тэлепрыёмнік, ‑а, м.

Радыёпрыёмнік з тэлевізійным устройствам.

тэлерэпарта́ж, ‑у, м.

Рэпартаж з месца падзеі, які перадаецца па тэлебачанні.

тэлерэпарцёр, ‑а, м.

Журналіст, які вядзе тэлерэпартаж.

тэлескапі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да тэлескопа, уласцівы яму. Тэлескапічная труба. // Які ажыццяўляецца пры дапамозе тэлескопа. Тэлескапічныя назіранні за Венерай.

2. Спец. Які моцна павялічвае. Тэлескапічныя акуляры.

3. Спец. Які падымаецца і апускаецца ў выніку павароту вакол сваёй восі накшталт тэлескопных труб. Тэлескапічны кран. □ З гэтага завода выйшлі металічныя апалубкі са ступеньчатай рэгуліроўкай, тэлескапічныя перасоўныя вышкі, машына для наклейкі рубероіда з адначасовыя пакрыццём бітума — цэлую брыгаду страхароў замяняе... Мыслівец.

тэлескапі́я, ‑і, ж.

Назіранне за нябеснымі свяціламі пры дапамозе тэлескопа.

тэлеско́п, ‑а, м.

Астранамічны аптычны інструмент для назірання за нябеснымі свяціламі. Вам [астраномам] убачыць здалёк давядзецца Зорку, якая зямлёю завецца. Хоць не адрозніць вам праз тэлескопы Там ані Азіі, ані Еўропы, Толькі вам радасна будзе, вядома, Знаць, што зямля вам з маленства знаёма. Куляшоў.

[Ад грэч. tēle — далёка і skopeō — гляджу.]

тэлеско́пны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да тэлескопа. Тэлескопныя дэталі.

2. Спец. Тое, што і тэлескапічны (у 3 знач.).

тэлеста́нцыя, ‑і, ж.

Комплекс устройстваў і збудаванняў, якія служаць для падрыхтоўкі праграм тэлевізійнага вяшчання і іх перадачы шляхам радыёхваль; тэлевізійная станцыя.

тэлесту́дыя, ‑і, ж.

Спецыяльна абсталяванае памяшканне, з якога вядуцца перадачы, арганізаваныя тэлецэнтрам.