гімнасцёрка, ‑і,
Верхняя сарочка са стаячым каўняром, якую падпяразваюць рэменем.
гімнасцёрка, ‑і,
Верхняя сарочка са стаячым каўняром, якую падпяразваюць рэменем.
гінекалагі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гінекалогіі.
гінекало́гія, ‑і,
Навука, якая вывучае асаблівасці жаночага арганізма, захворванне жаночых палавых органаў і іх лячэнне.
[Ад грэч. gynē — жанчына і lógos — вучэнне.]
гінеко́лаг, ‑а,
Урач па жаночых хваробах, спецыяліст у галіне гінекалогіі.
гіне́я, ‑і,
Старадаўняя англійская залатая манета, роўная 21 шылінгу.
гі́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не;
1. Спыняць існаванне, разбураючыся, знішчаючыся; знікаць, прападаць.
2.
гіпа...
Прыстаўка, якая паказвае на змяншэнне чаго‑н. у параўнанні з нормай, напрыклад:
[Грэч. hypó — пад, знізу.]
гіпадынамі́я, ‑і,
[Ад грэч. hypó — пад, знізу і dynamis — сіла.]
гіпаксі́я, ‑і,
Паніжаная колькасць кіслароду ў тканках арганізма; кіслароднае галаданне.
[Ад грэч. hypó — пад, знізу і лац. oxygenium — кісларод.]
гіпало́гія, ‑і,
Навука аб конях і спосабах паляпшэння конегадоўлі.
[Грэч. hippos — конь і lógos — вучэнне.]