умыва́льня, ‑і, ж.
Памяшканне, дзе ўмываюцца.
умыва́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. умываць — умыць і умывацца — умыцца.
умыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да умыцца.
2. Зал. да умываць.
умыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да умыць.
умыка́нне, ‑я, н.
Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. умыкаць — умыкнуць.
умыка́цца, ‑аецца; незак.
Зал. да умыкаць.
умыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да умыкнуць.
умыкну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго.
Спец. Выкрасці дзяўчыну з мэтай заключэння шлюбу. Было ясна — без шлюбу ў царкве Андрэй не згодзен аддаць Насці, і далейшая спрэчка ні да чаго не прывядзе. Разбіраючы гэту перашкоду, Кузьма сказаў Насці: — Застаецца адно: умыкнуць цябе. Колас.
умы́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад умыць.
умы́цца, умыюся, умыешся, умыецца; зак.
1. Памыць, вымыць сабе твар, рукі. Умыцца крынічнаю вадой. □ — Мы потым, — адказала Галя і тузанула сястру за руку. — Пайшлі хуценька ўмыемся. — І абедзве выскачылі праз сенцы на двор. Хадкевіч.
2. перан. Абмыцца, асвяжыцца дажджом, расой і пад. Сонца, умыйся расою На світальнай зары. Бялевіч.
•••
Умыцца кроўю — быць збітым.
Умыцца слязамі — заплакаць.