уму́рзацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Запэцкацца, замурзацца. Я ўзяўся раскладаць агонь.. Умурзаўся ўвесь, абсмаліў пальцы, .. а справа ні на крок не пасунулася. Шынклер.
уму́рзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Запэцкаць, замурзаць у што‑н. Умурзаць твар у чарніцы.
умуро́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. умуроўваць — умураваць.
умуро́ўвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да. умуроўваць.
умуро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да умураваць.
умфо́рмер, ‑а, м.
Электрычная машына для ператварэння пастаяннага току аднаго напружання ў пастаянны ток другога напружання.
[Ням. Umformer.]
умфо́рмерны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да умформера.
умыва́лка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑лак; ж.
Разм. Тое, што і умывальня.
умыва́льнік, ‑а, м.
1. Пасудзіна з кранам або ракавіна з кранам, прызначаныя для ўмывання. У калідорчыку стаяў бляшаны ўмывальнік, а пры ім віселі ручнікі. Колас. Стоячы ўжо над умывальнікам перад люстэркам, Ліда аблівала твар вадой з поўных далоней. Галавач.
2. Разм. Тое, што і умывальня. У першыя дні Саша са сваёй сястрычкай Лідай нават не ведалі, што рабіць ад радасці: насіліся з аднаго пакоя ў другі, заглядвалі ва ўмывальнік, ванную. Даніленка. Я падхапіўся і памкнуўся бегчы ва ўмывальнік. Васілёнак.
умыва́льны, ‑ая, ‑ае.
Які служыць, прызначаны для ўмывання. Умывальны газ. Умывальны пакой.