уклада́льніцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да укладальніка. Пасля ўкладальніцкай пачынаецца рэдактарская работа.
уклада́нне 1, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле дзеясл. укладаць 1 — укласці 1 (у 1–6 знач.).
2. Тое, што ўкладзена, змешчана ўнутр. Бандэроль з укладаннем.
3. Грашовая сума, укладзеная ў якую‑н. справу, якое‑н. прадпрыемства. Велізарныя ўкладанні іншаземнага капіталу ў рускую прамысловасць і вялікі рост дзяржаўнага доўгу іншаземнай буржуазіі ставілі царскую Расію ў залежнае становішча. «Полымя».
•••
Капітальныя ўкладанні — сродкі, якія дзяржава прызначае на капітальнае будаўніцтва.
уклада́нне 2, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. укладаць 2 — укласці 2.
2. Разм. Сачыненне. Укладанне [Веранікі] па рускай літаратуры зачытвалі перад усім класам. Навуменка. З кіпы сшыткаў [Мар’я Іванаўна] выцягнула Нінін сшытак і зачытала ўрыўкі з яе ўкладання. Сапрыка.
уклада́цца 1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да укласціся, улажыцца.
2. Зал. да укладаць 1.
уклада́цца 2, ‑аецца; незак.
Зал. да укладаць 2.
уклада́ць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да укласці 1 (у 1–6 знач.).
уклада́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да укласці 2.
укла́дачны, ‑ая, ‑ае.
Які прызначаны, служыць для ўкладкі (у 1 знач.). Укладачная машына.
укла́дванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. укладваць — укласці 1.
укла́двацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да укласціся, улажыцца.
2. Зал. да укладваць.
укла́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да укласці 1 (у 1–7 знач.).
укла́дзены 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад укласці 1 (у 1–6 знач.).
укла́дзены 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад укласці 2.
укла́дзісты, ‑ая, ‑ае.
Разм. У які змяшчаецца вялікая колькасць паклажы. Укладзісты чамадан. □ [Сімон] выгрузіў з укладзістых кішэняў свайго пінжака скураныя зляжалыя мяшочкі. Самуйлёнак.