Verbum

жавель, ✂, м.

Хлорысты раствор, едкая зеленавата-жоўтая вадкасць, якая выкарыстоўваецца для адбелкі тканін.

|| прым. жавелевы, ✂.

• Жавелевая вада.

жаданне, ✂, н.

1. Цяга да ажыццяўлення чаго-н., унутранае імкненне.

   • Гарэць жаданнем.
   • Ж. перамогі.

2. Прадмет захаплення, мары і пад.

   • Тэатральная сцэна — вось яго ж.

жаданы, ✂.

1. Такі, якога чакаюць, да якога імкнуцца.

   • Ж. госць.
   • Жаданыя пакупкі.

2. Любімы, дарагі.

   • Мой адзіны, мой ж. чалавек!

жадаць, ✂; незак.

чаго, з інфінітывам або са злучнікам «каб».

1. Хацець што‑н. здзейсніць, зрабіць, займець.

   • Жадаю бачыць сына.

2. каму-чаму і з інф. Выказваць якія‑н. пажаданні, зычыць.

   • Жадаю вам здароўя.

|| зак. пажадаць, ✂.

жадаючы, ✂, м.

Ахвотнік.

• На экскурсію многа жадаючых.

жадзён, ✂, м. (разм.).

Які церпіць нястачу ў самым неабходным, ахвочы да чаго-н.

• Ён ж. скарынцы хлеба.

◊

• Жадзён на вока (разм. неадабр.) — пра зайздроснага, сквапнага чалавека.

жадлівы, ✂ (разм.).

Зайздросны, прагны.

|| наз. жадлівасць, ✂.

жадункі, ✂, н. (разм.).

Дзіўныя жаданні, капрызы.

жазло, ✂, н.

1. Асобай формы, звычайна ўпрыгожаная палка, посах, якія служаць сімвалам улады, ганаровага становішча, звання.

   • Фельдмаршальскае ж.

2. Стрыжань з дужкай, які даецца машыністу на чыгунцы як знак дазволу прадаўжаць шлях (спец.).

3. Кароткая палка ў руках рэгуліроўшчыка вулічнага руху (спец.).

|| прым. жазловы, ✂.

• Жазловая сістэма рэгулявання руху паяздоў.

жакан, ✂, м.

Куля для стральбы з гладкаствольнага паляўнічага ружжа.

|| прым. жаканны, ✂.