жадзён назоўнік | мужчынскі род | размоўнае
Які церпіць нястачу ў самым неабходным, ахвочы да чаго-н.
- Ён ж. скарынцы хлеба.
- Жадзён на вока (размоўнае неадабральнае) — пра зайздроснага, сквапнага чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)