Verbum

дэкларацыя, ✂, ж.

1. Афіцыйная або ўрачыстая праграмная заява (кніжн.).

   • Урадавая д.
   • Д. аб дзяржаўным суверэнітэце.

2. Назва некаторых афіцыйных дакументаў з паведамленнем якіх-н. патрэбных звестак.

   • Гандлёвая д.
   • Таможная д.

|| прым. дэкларацыйны, ✂.

дэкласаваны, ✂.

Які страціў усякую сувязь са сваім класам, не прымае ніякага ўдзелу ў грамадскай вытворчасці; які маральна апусціўся і разбэсціўся.

• Дэкласаваныя элементы.

|| наз. дэкласаванасць, ✂.

дэкласавацца, ✂; зак. і незак.

Стаць (станавіцца) дэкласаваным.

дэкор, ✂, м. (спец.).

Сукупнасць, сістэма ўпрыгожанняў збудавання або вырабу.

• Д. фасада збудавання.
• Д. вазы.

дэкорум, ✂, м. (кніжн.).

Знешняя, паказная прыстойнасць; тое, што адпавядае такой прыстойнасці.

• Захаваць д.

дэкрэт, ✂, м.

1. Пастанова вярхоўнай улады.

   • Д. аб міры.
   • Д. аб зямлі.

2. У некаторых словазлучэннях: тое ж, што і дэкрэтны водпуск (разм.).

   • Пайсці ў д.
   • Знаходзіцца ў дэкрэце.

|| прым. дэкрэтны, ✂.

○

• Дэкрэтны водпуск — водпуск па цяжарнасці і родах.

дэкрэтаваць, ✂; зак. і незак.

Устанавіць (устанаўліваць) дэкрэтам, пастановай вышэйшых інстанцый.

дэлегаваць, ✂; зак. і незак.

Паслаць (пасылаць), выбраць (выбіраць) дэлегатам.

• Д. на з’езд.

дэлегат, ✂, м.

Выбраны або прызначаны прадстаўнік якой-н. арганізацыі, установы, калектыву на сход, канферэнцыю, з’езд і пад.

|| ж. дэлегатка, ✂.

|| прым. дэлегацкі, ✂.

дэлегацыя, ✂, ж.

Група дэлегатаў, якія прадстаўляюць той ці іншы калектыў, дзяржаву і пад.

• Замежная рабочая д.