Verbum

дэзерцір, ✂, м.

Той, хто дэзерціраваў з ваеннай службы, з фронту або ўхіляўся ад выканання сваіх грамадзянскіх, службовых і грамадскіх абавязкаў.

|| прым. дэзерцірскі, ✂.

дэзерціраваць, ✂; зак. і незак.

Учыніць (учыняць) дэзерцірства.

• Д. з фронту, са сваёй часці.

дэзерцірства, ✂, н.

Самавольнае пакіданне ваеннаслужачым вайсковай часці з мэтай ухілення ад воінскай службы; ухіленне ад прызыву ў армію, а таксама ўхіленне ад выканання сваіх грамадзянскіх або службовых абавязкаў (перан.).

дэзінсекцыя, ✂, ж. (спец.).

Знішчэнне шкодных насякомых спецыяльнымі сродкамі.

• Д. зернясховішчаў.
• Д. адзення.

|| прым. дэзінсекцыйны, ✂.

дэзінфармаваць, ✂; зак. і незак.

Увесці (уводзіць) у зман фальшывай інфармацыяй.

дэзінфармацыя, ✂, ж.

Увядзенне ў зман фальшывай інфармацыяй.

• Д. грамадскасці.

|| прым. дэзінфармацыйны, ✂.

дэзінфекцыя, ✂, ж.

Абеззаражванне, знішчэнне хваробатворных мікробаў пры дапамозе спецыяльных сродкаў.

• Правесці дэзінфекцыю.

|| прым. дэзінфекцыйны, ✂.

дэзінфіцыраваць, ✂; зак. і незак.

Зрабіць (рабіць) дэзінфекцыю чаго-н.

• Д. вопратку хворага.

|| зак. прадэзінфіцыраваць, ✂.

дэізм, ✂, м.

Рэлігійна-філасофскае вучэнне пра бога як істоту, што стварыла свет, але не кіруе яго лёсам.

|| прым. дэістычны, ✂.

дэіст, ✂, м.

Паслядоўнік дэізму.

|| прым. дэістычны, ✂.