Verbum

раскатурхаць, ✂; зак. (разм.).

1. Нямоцна штурхаючы, трасучы, абудзіць ад сну, прымусіць прачнуцца.

   • Р. соннага.

2. перан. Вывесці са стану пасіўнасці, разварушыць.

   • Р. гледачоў.

|| незак. раскатурхваць, ✂.

раскацісты, ✂.

Гулкі, моцны, з раскатамі.

• Р. гром.

|| наз. раскацістасць, ✂.

раскаціцца, ✂; зак.

1. Пакаціцца ў розныя бакі.

   • Мячы раскаціліся па падлозе.

2. Пакаціўшыся, разгарнуцца, раскруціцца.

   • Дыван раскаціўся на ўсю хату.

3. Прагучаць моцна, раскаціста.

   • Рэха раскацілася ў гарах.

|| незак. раскочвацца, ✂.

раскачаць, ✂; зак.

Зрабіць тонкім, качаючы чым-н. па паверхні.

• Р. цеста на коржыкі.

|| незак. раскачваць, ✂.

|| наз. раскачванне, ✂.

раскашавацца, ✂; незак. (разм.).

1. Жыць у раскошы, мець усяго ў дастатку.

2. і (рэдка) зак. Жыць (пачаць жыць) або размяшчацца (размясціцца) дзе-н. вельмі свабодна, на вялікай плошчы.

   • Раскашуецца адна ў такой кватэры.

3. перан. Буйна расці на прыволлі.

   • Раскашуецца пад плотам крапіва.

раскашляцца, ✂; зак.

Пачаць моцна і доўга кашляць.

• Хворы раскашляўся.

раскашнець, ✂; незак. (разм.).

Станавіцца раскошным, раскашнейшым.

|| зак. параскашнець, ✂.

• Пасля перастаноўкі мэблі ў пакоі параскашнела (безас.).

раскашэліцца, ✂; зак. (разм.).

Пайсці на значныя выдаткі, не паскупіцца.

• Р. на падарунак сябру.

|| незак. раскашэльвацца, ✂.

раскаяцца, ✂; зак.

З жалем пашкадаваць аб зробленым учынку, прызнаўшы яго памылковым або благім.

• Цяпер ён раскайваецца.

|| незак. раскайвацца, ✂.

|| наз. раскаянне, ✂.

• Р. прыйшло позна.

расквасіць, ✂; зак. (разм.).

1. Размачыць, зрабіць гразкім.

   • Дарогу расквасіла (безас.), не праехаць.

2. Разбіць да крыві (нос, твар).

   • Р. нос.

|| незак. расквашваць, ✂.