раскатурхаць, ; зак. (разм.).

  1. Нямоцна штурхаючы, трасучы, абудзіць ад сну, прымусіць прачнуцца.

    • Р. соннага.
  2. перан. Вывесці са стану пасіўнасці, разварушыць.

    • Р. гледачоў.

|| незак. раскатурхваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)