Verbum

раскавацца, ✂; зак.

1. Згубіць падкову або падковы (пра каня).

   • За вясну раскаваліся коні.

2. Вызваліцца ад лёду, снегу.

   • Раскаваліся рэкі.

|| незак. раскоўвацца, ✂.

раскавяліць, ✂; зак. (разм.).

Рассячы, разваліць, глыбока параніць.

• Р. нагу сякерай.

|| незак. раскавельваць, ✂.

расказ, ✂, м.

Вуснае паведамленне пра каго-, што-н.

• Усе слухалі р. старога рыбака.

расказаць, ✂; зак.

Вусна паведаміць пра што-н. бачанае, чутае.

• Р. пра ўсё перажытае.

|| незак. расказваць, ✂.

|| наз. расказ, ✂.

расказчык, ✂, м.

Той, хто расказвае што-н.

|| ж. расказчыца, ✂.

|| прым. расказчыцкі, ✂.

раскалаціць, ✂; зак.

1. Інтэнсіўна мяшаючы, размяшаць, зрабіць раўнамерным раствор чаго-н.

   • Р. цеста на бліны.

2. Разбіць, размалаціць.

   • Р. збанок.

|| незак. раскалочваць, ✂.

раскалашмаціць, ✂; зак. (разм.).

Разбіць, растрапаць; разграміць у бойцы.

• Р. гарнізон праціўніка.

раскалоць, ✂; зак.

1. гл. калоць​².

2. перан., каго-што. Раз’яднаць, унёсшы рознагалоссі; супярэчнасці.

   • Р. групоўку.

|| незак. расколваць, ✂.

|| наз. расколванне, ✂ і раскол, ✂.

раскалупаць, ✂; зак. (разм.).

1. Калупаючы, разадраць, зрабіць дзірку ў чым-н.

   • Р. дзірку ў мяху.

2. Калупаючы, садраць струп з ранкі.

   • Р. рану.

|| незак. раскалупваць, ✂.

раскалыхаць, ✂; зак.

1. Пачаць моцна калыхаць, прымусіць калыхацца.

   • Р. качэлі.

2. Калышучы, зрабіць хісткім, няўстойлівым.

   • Р. слупок.

3. перан. Вывесці са стану апатыі, абыякавасці.

   • Пыталіся многа, ледзь раскалыхалі яго на адказы.

|| незак. раскалыхваць, ✂.