Verbum

дашкольны, ✂.

Які адносіцца да ўзросту, што папярэднічае паступленню дзіцяці ў школу.

• Дашкольнае выхаванне.
• Дашкольная ўстанова.

дашукацца, ✂; зак. (разм.).

1. Настойліва шукаючы, знайсці.

   • Не магу д. ключоў.

2. чаго. Даведацца, высветліць.

   • Д. праўды.

|| незак. дашуквацца, ✂.

дашчанік, ✂, м.

1. Вялікая ложа з плоскім дном.

   • Д. ваду прапускае.

2. Будыніна з дошак (разм.).

   • Улетку і ў дашчаніку добра.

дашчаны, ✂.

Зроблены з дошак.

• Дашчаная перагародка.

дашчэнту, прысл.

Канчаткова, поўнасцю (пераважна з дзеясловамі згарэць, разбурыць, зруйнаваць).

• Хата згарэла д.
• Землетрасенне разбурыла горад д.

даярка, ✂, ж.

Работніца, якая доіць і даглядае кароў.

• Калгасныя д.

|| м. даяр, ✂.

дбайны, ✂.

Старанны, руплівы.

• Д. гаспадар.
• Усё ў гумне дбайна (прысл.) дагледжана.

|| наз. дбайнасць, ✂.

дбаць, ✂; незак.

Праяўляць клопаты аб кім-, чым-н., турбавацца пра каго-, што-н.

• Аб ім дбалі чужыя людзі.
• Д. пра парадак у гаспадарцы.
• Хто дбае, той і мае (з нар.).

◊

• І не дбае — не звяртае ўвагі.

|| зак. падбаць, ✂.

|| наз. дбанне, ✂.

два, ліч.

1. Лік 2.

   • Двойчы два — чатыры.
   • Напісаць лічбу 2.

2. Колькасць 2.

   • Два сярпы.
   • Дзве хвіліны.
   • За аднаго бітага двух нябітых даюць (прыказка).

◊

• Два—тры (разм.) — некалькі, нямнога (ужыв. для прыблізнага абазначэння невялікай колькасці чаго-н.).
  • Мароз два—тры градусы.

○

• Два боты — пара (разм. іран.) — пра людзей, у многіх адносінах падобных адзін на аднаго, вартых адзін аднаго.

• Бачыць на два аршыны пад зямлёй (разм., часта іран.) — адрознівацца вялікай праніклівасцю.

• Ні два і ні паўтара (разм.) — нешта няпэўнае.

• Як двойчы два (чатыры) — бясспрэчна, зразумела, ясна.

дваісты, ✂.

1. Такі, які змяшчае ў сабе дзве розныя якасці, часта супярэчлівыя адна ў адносінах да другой.

   • Дваістая натура.
   • Дваістае пачуццё.

2. Двудушны.

   • Дваістая палітыка крахам канчаецца.

|| наз. дваістасць, ✂.