два, ліч.

  1. Лік 2.

    • Двойчы два — чатыры.
    • Напісаць лічбу 2.
  2. Колькасць 2.

    • Два сярпы.
    • Дзве хвіліны.
    • За аднаго бітага двух нябітых даюць (прыказка).

  • Два—тры (разм.) — некалькі, нямнога (ужыв. для прыблізнага абазначэння невялікай колькасці чаго-н.).
    • Мароз два—тры градусы.

  • Два боты — пара (разм. іран.) — пра людзей, у многіх адносінах падобных адзін на аднаго, вартых адзін аднаго.

  • Бачыць на два аршыны пад зямлёй (разм., часта іран.) — адрознівацца вялікай праніклівасцю.

  • Ні два і ні паўтара (разм.) — нешта няпэўнае.

  • Як двойчы два (чатыры) — бясспрэчна, зразумела, ясна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)