дбаць, ; незак.

Праяўляць клопаты аб кім-, чым-н., турбавацца пра каго-, што-н.

  • Аб ім дбалі чужыя людзі.
  • Д. пра парадак у гаспадарцы.
  • Хто дбае, той і мае (з нар.).

  • І не дбае — не звяртае ўвагі.

|| зак. падбаць, .

|| наз. дбанне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)