Verbum

дабрадзей, ✂, м.

Той, хто робіць дабро, дапамагае, аказвае паслугу каму-н.

• На словах д., а на справе ліхадзей (з нар.).

|| ж. дабрадзейка, ✂.

дабрадзейны, ✂.

Гатовы дапамагчы іншым, добразычлівы.

• Дабрадзейныя людзі.

|| наз. дабрадзейнасць, ✂.

дабрадушны, ✂.

Добры і мяккі па характару чалавек.

• Гэта была дабрадушная прыемная жанчына.

|| наз. дабрадушнасць, ✂.

дабрак, ✂, м. (разм.).

Добры чалавек.

• Ён д. па натуры.

|| ж. дабрачка, ✂.

|| прым. дабрацкі, ✂.

дабранач, выкл. у знач. вык. (разм.).

Ужыв. як пажаданне спакойнай ночы пры развітанні вечарам.

дабрата, ✂, ж.

Спагадлівасць, душэўная прыхільнасць да людзей, імкненне рабіць усё добрае для іншых.

• У яго вачах свяцілася д.

дабратворны, ✂.

Які робіць дабро, добра ўздзейнічае на каго-, што-н.

• Д. ўплыў прыроды на чалавека.

|| наз. дабратворнасць, ✂.

дабратлівы, ✂ (разм.).

Дабрадушны, лагодны.

• Д. характар.

|| наз. дабратлівасць, ✂.

дабрацца, ✂; зак. (разм.).

1. Пасля затраты часу або сіл няскора дайсці, даехаць да якога-н. месца.

   • Д. да хаты.

2. перан. Атрымаўшы магчымасць, уразумець што-н.; расправіцца з кім-н. (разм.).

   • Д. да сутнасці справы.
   • Я да цябе яшчэ дабяруся.

|| незак. дабірацца, ✂.

дабраць, ✂; зак.

1. Сабраць дадаткова.

   • Д. ягад у кош.

2. Прыкупіць дадаткова.

   • Д. матэрыі на сукенку.

3. Выбіраючы, знайсці патрэбнае.

   • Д. крэсла да гарнітура.

4. Завяршыць набор чаго-н. (кнігі, артыкула).

   • Д. кнігу.

|| незак. дабіраць, ✂.