дабрата, ✂, ж.

Спагадлівасць, душэўная прыхільнасць да людзей, імкненне рабіць усё добрае для іншых.

  • У яго вачах свяцілася д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)