дабрата назоўнік | жаночы род
Спагадлівасць, душэўная прыхільнасць да людзей, імкненне рабіць усё добрае для іншых.
- У яго вачах свяцілася д.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
дабрата назоўнік | жаночы род
Спагадлівасць, душэўная прыхільнасць да людзей, імкненне рабіць усё добрае для іншых.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)