Verbum

дабудавацца, ✂; зак.

Будуючы для сябе, скончыць пабудову.

дабудзіцца, ✂; зак.

Разбудзіць не адразу, прымусіць прачнуцца.

• Санлівага не дабудзішся, лянівага не дашлешся (з нар.).

дабытак, ✂, м. (разм.).

Дабро, пажыткі.

• Прывёз з сабой увесь д.

дабыць, ✂; зак.

Прабыць дзе-н. да пэўнага тэрміну ці да канца.

• Д. тэрмін.
• Д. да канца сходу.

дабяла, прысл.

1. Чыста, да белага колеру.

   • Вымыць д.

2. Нагрэць да белага напалу.

   • Нагрэць д.

дабяліцца, ✂; зак. (разм.).

Канчаткова выбеліцца.

• Палатно дабеліцца на сонцы.

даваенны, ✂.

Які існаваў да вайны.

• Д. перыяд.
• Д. ўзровень прамысловасці.

даважка, ✂, ж.

Дабаўка да таго, што ўзважваецца, калі ў ім не хапае вагі.

• Сыр з даважкай.

давазіцца, ✂; зак.

Празмерна доўга возячыся, набыць якую-н. непрыемнасць.

• Давазіўся да прастуды.

давазіць, ✂; зак.

Скончыць возку чаго-н.

• Усё сена не паспелі д.