давазіцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Празмерна доўга возячыся, набыць якую-н. непрыемнасць.

  • Давазіўся да проастуды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)