дабрадзей, ✂, м.

Той, хто робіць дабро, дапамагае, аказвае паслугу каму-н.

  • На словах д., а на справе ліхадзей (з нар.).

|| ж. дабрадзейка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)