Verbum

губа​², ✂, ж.

Скурна-мускульная рухомая складка, якая ўтварае край рота.

• Верхняя г.
• Сціснуць губы.
• Кусаць губы (перан. выражаць злосць, незадавальненне).
• Надзьмуць губы (перан. зазлавацца, пакрыўдзіцца).
• Развесіць губы (перан. пасіўнічаць).

|| памянш. губка, ✂.

|| прым. губны, ✂.

губа​³, ✂, ж.

Назва марскіх заліваў і бухт на поўначы.

• Анежская губа.

губа​⁴, ✂, ж. (разм.).

Гауптвахта.

• Пасадзіць на губу.

губасты, ✂.

Тое, што і губаты.

губаты, ✂ (разм.).

З вялікімі тоўстымі губамі.

губашлёп, ✂, м. (разм.).

Разява, расцяпа.

губернатар, ✂, м.

Начальнік якой-н. тэрытарыяльнай адзінкі (напр.: губерні ў Расіі, штата ў ЗША і інш.).

|| прым. губернатарскі, ✂.

◊

• Становішча горш за губернатарскае (разм. жарт.) — вельмі цяжкае, незайздроснае.

губерня, ✂, ж.

Асноўная адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Расіі з пачатку 18 ст.

◊

• І пайшла пісаць губерня (разм.) — усё прыйшло ў рух, пачаўся перапалох.

|| прым. губернскі, ✂.

губіць, ✂; незак.

1. Рабіць непрыгодным, нішчыць.

   • Г. лес.

2. Прыводзіць да гібелі, забіваць.

   • Г. звяроў.

3. перан. Марна, дарэмна траціць (час, сродкі, сілы і пад.)

   • Г. лепшыя гады.

|| зак. пагубіць, ✂.

губка​¹, ✂, ж.

1. Мнагаклетачная беспазваночная марская жывёліна тыпу прасцейшых.

2. Мяккі, наздраваты касцяк гэтай жывёліны, які добра ўбірае вільгаць і служыць для мыцця, а таксама падобны выраб з гумы і іншых матэрыялаў.

|| прым. губкавы, ✂.