Verbum

губка​², ✂, ж.

Мера нітак, прыгатаваных на аснову для ткання палатна.

• Выткала сем губак палатна.

губкаваты, ✂.

Порысты, сітаваты.

• Губкаватая рызіна.

губляцца, ✂; незак.

1. Прападаць, знікаць.

   • Дробныя рэчы часта губляюцца.

2. Рабіцца непрыметным, нябачным.

   • Сцежка гублялася ў бярэзніку.

3. перан. Траціць самавалоданне, хвалявацца.

   • Ён не губляўся ні пры якіх абставінах.

|| зак. згубіцца, ✂.

губляць, ✂; незак.

1. Пазбаўляцца чаго-н., пакідаючы невядома дзе па няўважлівасці.

   • Г. пальчаткі.

2. перан. Перастаць мець што-н., валодаць чым-н.

   • Г. надзею.
   • Г. слых.

3. Марна траціць што-н.

   • Дарэмна г. час.

4. Збівацца з чаго-н., не заўважаць чаго-н.

   • Г. сцежку.

|| зак. згубіць, ✂.

• Лепей з разумным з., чым з дурным знайсці (прыказка).

губчаты, ✂.

Тое, што і губкаваты.

гувернёр, ✂, м.

Выхавацель дзяцей у сям’і, звычайна іншаземец.

|| прым. гувернёрскі, ✂.

|| ж. гувернантка, ✂.

|| прым. гувернанцкі, ✂.

гугеноты, ✂, м.

Французскія пратэстанты 16—17 стст., якіх праследавалі каталіцкая царква і ўрад.

гугнявіць, ✂; незак.

Гаварыць у нос.

гугнявы, ✂.

Які гаворыць у нос.

|| наз. гугнявасць, ✂.

гугу:

• Ні гугу у знач. вык. (разм.) — маўчаць, не гаварыць ні слова або маўчы, нікому не кажы.

  • Пра гэта — нікому ні гугу.