Verbum

разруха, ✂, ж.

Поўнае расстройства, развал у гаспадарцы, у эканоміцы.

• Цяжкі час ваеннай разрухі перажылі.

разрыдацца, ✂; зак.

Пачаць моцна рыдаць.

разрысаваць, ✂; зак.

1. Упрыгожыць, нанесці рысункі алоўкам, пяром.

2. перан. Прадставіць у якім-н. выглядзе; размаляваць (разм.).

   • Р. гультая ў газеце.

|| незак. разрысоўваць, ✂.

|| наз. разрысоўка, ✂ і разрысоўванне, ✂.

разрыў, ✂, м.

1. гл. разарвацца, -ць.

2. Месца, дзе што-н. разарвана; прамежак, які ўтварыўся паміж разарванымі часткамі чаго-н.; прамежак у часе.

   • Знайсці р. проваду.

3. перан. Адсутнасць адпаведнасці, узгодненасці паміж чым-н.

   • Р. паміж тэорыяй і практыкай.

4. Поўнае спыненне якіх-н. адносін паміж кім-н.

   • Балюча перанесці р. з сябрам.

разрыўны, ✂.

Які разрываецца ад удару.

• Разрыўная куля.
• Разрыўная сіла снарада.

разрыхляльнік, ✂, м.

1. Машына, апарат для рыхлення, разрыхлення чаго-н.

2. Рэчыва, якое надае чаму-н. рыхласць, порыстасць.

разрыхляць, ✂; незак.

Тое, што і рыхліць.

• Р. глебу.

разрыць, ✂; зак.

Рыючы, раскідаць, развярнуць.

• Р. двор.

|| незак. разрываць, ✂.

разрэгулявацца, ✂; зак.

Страціць рэгуліроўку, выйсці з рабочага стану.

• Станок разрэгуляваўся.

разрэдзіцца, ✂; зак.

1. Стаць рэдкім (у 2 знач.), радзейшым, утварыўшы прамежкі.

   • Пасевы разрэдзіліся.

2. Стаць менш шчыльным, менш густым.

   • Змрок разрэдзіўся.

|| незак. разрэджвацца, ✂.

|| наз. разрэджванне, ✂.