Verbum

глуміцца, ✂; незак. (разм.).

1. Марна траціцца, псавацца.

   • Цяжка глядзець, як глуміцца дабро.

2. Здзекавацца, кпіць, насміхацца.

   • Г. з дзіцяці.

|| зак. зглуміцца, ✂.

|| наз. глум, ✂ і глумленне, ✂.

глуміць, ✂; незак. (разм.).

Марна траціць, псаваць.

• Г. дабро.

|| зак. зглуміць, ✂.

|| наз. глум, ✂ і глумленне, ✂.

глупства, ✂, н.

Што-н. нязначнае, дробязнае.

• Не варта гаварыць пра г.

◊

• Вярзці глупства (разм. неадабр.) — гаварыць недарэчнасці.

глухаваты, ✂.

Часткова пазбаўлены слыху; які недачувае.

глуханемата, ✂, ж.

Адсутнасць слыху і здольнасці гаварыць.

глуханямы, ✂.

Пазбаўлены слыху і здольнасці гаварыць.

глухата, ✂, ж.

Поўная адсутнасць або частковы недахоп слыху.

глухі, ✂.

1. Пазбаўлены слыху.

   • Г. чалавек.
   • Падручнікі для глухіх (наз.).

2. перан., да чаго. Неспагадлівы, раўнадушны.

   • Г. да чужых патрэб.

3. Прыглушаны, невыразны.

   • Г. трэск.
   • Піяніна гучыць глуха (прысл.).

4. Густы, цёмны, непралазны.

   • Г. лес.

5. Ціхі, які знаходзіцца ў глушы; пустынны.

   • Г. завулак.

6. перан. Позні.

   • Глухая восень.
   • Глухая поўнач.

7. Без адтулін, суцэльны.

   • Глухая сцяна.

◊

• Глухі зычны — які вымаўляецца без удзелу голасу (спец.).

глухмень, ✂, ж. (разм.).

Глуш.

• Лясная г.
• Жыць у глухмені.

глухнуць, ✂; незак.

1. Станавіцца глухім (у 1 знач.).

2. Заціхаць, слабець, знікаць.

   • Шум глухне.
   • Матор глухне (перастае працаваць).

3. Дзічэць, зарастаць пустазеллем.

   • Цыбуля без догляду глухне ад травы.

4. перан. Паступова слабець або знікаць.

   • Пачуцці з часам глухнуць.

|| зак. заглухнуць, ✂ і аглухнуць, ✂.