глухі прыметнік

  1. Пазбаўлены слыху.

    • Г. чалавек.
    • Падручнікі для глухіх (назоўнік).
  2. пераноснае значэнне, да чаго. Неспагадлівы, раўнадушны.

    • Г. да чужых патрэб.
  3. Прыглушаны, невыразны.

    • Г. трэск.
    • Піяніна гучыць глуха (прыслоўе).
  4. Густы, цёмны, непралазны.

    • Г. лес.
  5. Ціхі, які знаходзіцца ў глушы; пустынны.

    • Г. завулак.
  6. пераноснае значэнне: Позні.

    • Глухая восень.
    • Глухая поўнач.
  7. Без адтулін, суцэльны.

    • Глухая сцяна.

Глухі зычны — які вымаўляецца без удзелу голасу (спецыяльны тэрмін).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)