глухі прыметнік
-
Пазбаўлены слыху.
- Г. чалавек.
- Падручнікі для глухіх (назоўнік).
-
пераноснае значэнне, да чаго. Неспагадлівы, раўнадушны.
- Г. да чужых патрэб.
-
Прыглушаны, невыразны.
- Г. трэск.
- Піяніна гучыць глуха (прыслоўе).
-
Густы, цёмны, непралазны.
- Г. лес.
-
Ціхі, які знаходзіцца ў глушы; пустынны.
- Г. завулак.
-
пераноснае значэнне: Позні.
- Глухая восень.
- Глухая поўнач.
-
Без адтулін, суцэльны.
- Глухая сцяна.
Глухі зычны — які вымаўляецца без удзелу голасу (спецыяльны тэрмін).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)