глухі,
-
Пазбаўлены слыху.
- Г. чалавек.
- Падручнікі для глухіх (
наз. ).
-
перан. , да чаго. Неспагадлівы, раўнадушны.- Г. да чужых патрэб.
-
Прыглушаны, невыразны.
- Г. трэск.
- Піяніна гучыць глуха (
прысл. ).
-
Густы, цёмны, непралазны.
- Г. лес.
-
Ціхі, які знаходзіцца ў глушы; пустынны.
- Г. завулак.
-
перан. Позні.- Глухая восень.
- Глухая поўнач.
-
Без адтулін, суцэльны.
- Глухая сцяна.
Глухі зычны — які вымаўляецца без удзелу голасу (
спец. ).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)