Verbum

гіцаль, ✂, м.

1. Той, хто знімае скуры з забітых жывёл; скуралуп (у 1 знач.; уст., абл.).

2. Свавольнік, гарэза (разм.).

   • Ах, ты г.!

3. Вешалка ў верхняй вопратцы.

   • Г. трэба прышыць.

гічка, ✂, ж.

Вузкая і доўгая спартыўная шлюпка з нізкімі бартамі.

гіяцынт, ✂, м.

1. Травяністая расліна сямейства лілейных з прадаўгаватымі вузкімі лістамі і пахучымі кветкамі, сабранымі ў суквецце.

2. Мінерал чырвонага ці залаціста-аранжавага колеру.

|| прым. гіяцынтавы, ✂.

глабальны, ✂.

Усеагульны, які ахоплівае ўвесь зямны шар, увесь свет.

• Праблема чыстай вады набыла г. характар.

○

• Глабальная ракета — ракета, якая можа даставіць баявы зарад у любое месца зямнога шара.

|| наз. глабальнасць, ✂.

глава, ✂, ж.

Раздзел кнігі, артыкула.

• Г. аповесці.

глаголіца, ✂, ж.

Адна з дзвюх стараславянскіх азбук.

|| прым. глагалічны, ✂.

• Глагалічнае пісьмо.

гладзільны, ✂.

Тое, што і прасавальны.

гладзіць, ✂; незак.

1. Лёгка праводзіць рукой па чым-н.

   • Г. па галоўцы (таксама перан. патураць каму-н.).
   • Г. супраць шэрсці (таксама перан. гаварыць ці рабіць каму-н. наперакор).

2. Тое, што і прасаваць.

|| зак. пагладзіць, ✂.

|| наз. гладжанне, ✂.

гладзь​¹, ✂, ж.

Роўная паверхня воднай прасторы.

• Г. мора.

гладзь​², ✂, ж.

Спосаб вышывання шырокімі шчыльнымі шыўкамі.