Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

гіпнатызаваць, ; незак.

Прыводзіць у стан гіпнозу.

|| зак. загіпнатызаваць, .

|| наз. гіпнатызаванне, і гіпнатызацыя, .

гіпнатызёр, , м.

Спецыяліст па гіпнозу, які валодае здольнасцю гіпнатызаваць.

|| прым. гіпнатызёрскі, .

гіпноз, , м.

Асаблівы стан частковага, няпоўнага сну, які выклікаецца ўнушэннем і суправаджаецца падпарадкаваннем таму, хто ўнушае, а таксама сам спосаб такога ўнушэння.

  • Быць у стане гіпнозу.
  • Лячыць гіпнозам.

|| прым. гіпнатычны, .

гіпотэза, , ж. (кніжн.).

Навуковае меркаванне, якое прыводзіцца для тлумачэння тых ці іншых з’яў і патрабуе праверкі на вопыце, перш чым стаць навуковай тэорыяй.

гіпс, , м.

  1. Вапнавае мінеральнае рэчыва белага ці жоўтага колеру.

    • Пласт гіпсу.
  2. Скульптурны злепак з такога рэчыва.

  3. Хірургічная павязка з такога рэчыва.

    • Нага ў гіпсе.

|| прым. гіпсавы, .

гіпсаваць, ; незак. (спец.).

  1. Накладваць гіпсавую павязку.

    • Г. нагу.
  2. Насычаць ці ўгнойваць гіпсам.

    • Г. глебу.

|| зак. загіпсаваць, .

|| наз. гіпсаванне, .

гіпюр, , м.

Карункавая тканіна з выпуклым узорным малюнкам.

|| прым. гіпюравы, .

гіра, , ж.

  1. Металічны груз пэўнай вагі, які выкарыстоўваецца ў якасці меры пры важанні і ў якасці прылады для практыкаванняў у цяжкай атлетыцы.

  2. Вісячы груз для рэгуліроўкі або прывядзення ў рух механізма.

    • Гадзіннік з гірамі.

|| прым. гіравы, .

гіравік, , м.

Цяжкаатлет, які займаецца гімнастычнымі практыкаваннямі з гірамі.

гіраскоп, , м.

Прыбор у выглядзе вярчальнага цела на вертыкальнай восі, які служыць для падтрымлівання ў стане раўнавагі якіх-н. прадметаў.

  • Ваўчок зроблены па прынцыпу гіраскопа.

|| прым. гіраскапічны, .