Verbum

віднавата, безас. у знач. вык.

Не зусім цёмна, крыху відно.

віднаваты, ✂.

Не зусім цёмны, крыху светлы.

• Віднаватая ноч.

відната, ✂, ж.

Пра наяўнасць вялікай колькасці святла дзе-н.

• Такая в., хоць іголкі збірай.

віднецца, ✂; незак.

Быць відным, быць у полі зроку.

• Удалечыні віднелася возера.

віднець, ✂; незак.

1. безас. Світаць; святлець.

   • На ўсходзе ўжо віднела.
   • Пачынае в.

2. Віднецца, станавіцца відным, бачным.

   • Уперадзе віднее жытнёвае поле.

|| зак. павіднець, ✂.

відно​¹, ✂, н.

Світанне, досвітак.

• Маці устала яшчэ да відна.
• Ад відна да цямна (з усходу да заходу сонца, з ранку да вечара).

відно​², безас. у знач. вык.

1. Пра наяўнасць дастатковага святла, асвятлення дзе-н.

   • На вуліцы ўжо было в.

2. Тое, што і відаць (у 1 і 3 знач.).

   • З-за пылу было не в. дарогі.
   • З гэтага в., што...

відны​¹ ✂ прым.

1. Значны, важны, прыметны або выдатны, вядомы.

   • Віднае службовае становішча.
   • В. вучоны.

2. Рослы, статны.

   • В. хлопец.

відны​² ✂ прым.

1. толькі поўн. ф. Добра асветлены, не цёмны.

   • Відная ноч.

2. пераважна кар. ф. Даступны зроку, бачны.

   • Дом відзён здалёку.

відовішча, ✂, н.

1. Тое, што паўстае перад вачамі, з’яўляецца прадметам агляду.

   • Незвычайнае в.

2. Тэатральнае або тэатралізаванае прадстаўленне.

   • Масавыя відовішчы.

|| прым. відовішчны, ✂.