віднець, ; незак.

  1. безас. Світаць; святлець.

    • На ўсходзе ўжо віднела.
    • Пачынае в.
  2. Віднецца, станавіцца відным, бачным.

    • Уперадзе віднее жытнёвае поле.

|| зак. павіднець, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)