Verbum

фрыкасэ, нескл., н.

Нарэзанае дробнымі кавалачкамі смажанае або варанае мяса з якой-н. прыправай.

фрыкатыўны, ✂.

У мовазнаўстве: які ўтвараецца шляхам трэння паветра ў шчыліне паміж збліжанымі моўнымі органамі (пра гукі); шчылінны.

• Ф. зычны.

фрэгат​¹, ✂, м.

1. Ваеннае паруснае трохмачтавае судна.

2. У флоце некаторых краін: ваенны карабель для крэйсерска-вартаўнічай службы.

|| прым. фрэгатны, ✂.

фрэгат​², ✂, м.

Вялікая трапічная марская птушка атрада весланогіх з доўгім раздвоеным хвастом і чорным апярэннем.

фрэза, ✂, ж.

1. Шматлязовы рэжучы інструмент для апрацоўкі паверхні металаў, дрэва, пластмас і інш.

2. Машына для рэзкі торфу, рыхлення глебы, здрабнення грунту.

|| прым. фрэзерны, ✂.

• Фрэзерныя машыны.
• Ф. торф.

фрэзераваць, ✂; незак.

Апрацаваць (апрацоўваць) фрэзай.

|| зак. адфрэзераваць, ✂.

|| наз. фрэзераванне, ✂ і фрэзероўка, ✂.

|| прым. фрэзеравальны, ✂ і фрэзеровачны, ✂.

фрэзероўшчык, ✂, м.

Рабочы, спецыяліст па фрэзероўцы.

• Ф. іголак.
• Ф. па дрэву.

|| ж. фрэзероўшчыца, ✂.

|| прым. фрэзероўшчыцкі, ✂.

фрэйлен, нескл., ж.

Слова, якое ўжываецца пры ветлівым звароце да незамужняй жанчыны, а таксама пры называнні яе імя або прозвішча ў немцаў і некаторых іншых народаў.

фрэйліна, ✂, ж.

У некаторых манархічных дзяржавах: званне прыдворнай дамы, якая была пры царыцы, каралеве, прынцэсе, а таксама асоба, што мела гэта званне.

• Надаць званне фрэйліны.

фрэналогія, ✂, ж.

Вучэнне аб наяўнасці сувязі між псіхалагічнымі, маральнымі ўласцівасцямі чалавека і будовай яго чэрапа.

|| прым. фрэналагічны, ✂, -ая, -ае.